ناسا تاریخ راه اندازی بیشتر مأموریت های هالیوود را دارد ، آزمایش هدایت مجدد دو سیارک ، که اساساً یک فیلم خشک فیلم آرماگدون است. برخلاف فیلم ، این شامل هسته ای ، سکوهای نفتی یا Aerosmith نمی شود ، اما در عوض یک آزمایش عملی از توانایی ما در تغییر مسیر یک سیارک به شکل قابل توجه و قابل پیش بینی است.
مأموریت DART ، که توسط دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای (!) اداره می شود ، شامل ارسال یک جفت ماهواره به یک جفت سیارک نسبتاً نزدیک است که به عنوان باینری Didymos شناخته می شود. این یک سیارک بزرگ است که تقریباً 780 متر عرض دارد-درست همان Didymos-و یک “ماهواره” 160 متری در مدار خود است.
از آنجایی که ماهواره معمولاً بیشتر از آنهایی است که احتمالاً زمین را تهدید می کند – تعداد بیشتری از سیارک ها در این اندازه و به راحتی قابل مشاهده نیستند – ما احتمال رهگیری یکی از آنها را با سرعت 15000 مایل در ساعت آزمایش می کنیم. این امر باعث می شود سرعت ماهواره فقط کسری از درصد تغییر کند ، اما به اندازه ای که دوره گردش آن به طور قابل ملاحظه ای تحت تأثیر قرار گیرد. این که بدانیم چقدر به ما در برنامه ریزی ماموریت های بعدی انحراف سیارک کمک می کند-جای تعجب نیست که علم زیادی در مورد پرتاب فضاپیمای شما به سنگ های فضایی وجود ندارد.
یک فضاپیمای همنشین به نام Light Italian CubeSat for Imagine Asteroids یا LICIACube هفته گذشته آخرین مراحل را روی آن انجام داد و مدت کوتاهی قبل از عملیات به فضا پرتاب می شود و سعی می کند در همان لحظه برخورد با آن پرواز کند و ” ستون خروجی و احتمالاً دهانه برخوردی تازه شکل گرفته. “
مطمئناً ماموریت بسیار هیجان انگیز و جالبی است ، اما باید از پنجره راه اندازی اولیه تابستان امسال به تعویق افتاد ، و 23 نوامبر اولین روز پنجره پرتاب جدید است. DART قرار است از وندنبرگ در کالیفرنیای جنوبی ساعت 22:20 در آن تاریخ ، سوار بر SpaceX Falcon 9 پرتاب شود.
با ماموریت های Osiris-Rex و Hayabusa-2 ژاپن ، مقامات زمین در دستیابی و لمس سیارک ها بسیار خوب عمل می کنند. ما در آستانه راه اندازی ، بیشتر در مورد طرح حمله به باینری Didymos خواهیم دانست.