اگر به نظر می رسید که چین یک بار متعهد به اقتصاد بازار آزاد بوده است ، در طول سال 2021 ، این توهم را کاملاً از بین برده و شرکت های فناوری خود را به طور ناگهانی از بین برده و شماره گیری های مربوط به سانسور رسانه ها را با هدایت رئیس جمهور که سه سال پیش از این ، بر حذف محدودیت های ریاست جمهوری از قانون اساسی این کشور نظارت داشت. (در هر صورت ، این یک آزمایش کوتاه مدت بود ، با توجه به اینکه چین “هزاران سال تحت سلطه پادشاهان مطلق بوده است” ، همانطور که NPR در آن زمان اشاره کرد ، با محدودیت های دوره برای اولین بار در 1980s.)
ایالات متحده و به ویژه دره سیلیکون باید هزینه پرداخت کنند بسیار یعقوب هلبرگ ، رئیس اتحادیه بروکینگز ، استراتژی ابتکار استراتژی ، مشاور ارشد سابق موسسه سیاست سایبری استنفورد و پیشین سیاست خبری سابق در گوگل ، پیشنهاد می کند توجه بیشتری به این تثبیت قدرت داشته باشد. (او همچنین مشاور وزیر حمل و نقل ایالات متحده پیت بوتیگیگ در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود بود.) در کتابی جدید با عنوان سیم های جنگ: فناوری و مبارزه جهانی برای قدرت، هلبرگ بیان می کند که چگونه رژیم “تکنو توتالیتر” چین ممکن است ابتدا مردم چین را تحت تأثیر قرار دهد (اولین قربانیان آن) ، اما چرا تلاش های آن برای کنترل فزاینده نرم افزار و سخت افزار اینترنت واقعی و فعلی است. و خطر فزاینده ای برای آمریکا و دموکراسی ها در همه جا وجود دارد.
او می گوید ، در واقع ، نیازی به نگاه به هند نیست – که به نظر می رسد دولت چین سال گذشته هنگام قطع برق در شهر 20 میلیون نفری اخطار دریافت کرده است – در مورد آنچه ممکن است در صورت فاجعه آمیز و یکپارچه ایالات متحده رخ دهد. اقدام در بخش خصوصی و دولت فدرال. او دیروز در چت که به مدت طولانی ویرایش شده است با ما صحبت کرد.
TC: شما کار خود را در Google ، با تمرکز بر سیاست های خبری جهانی آن ، درست قبل از انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا آغاز کردید. با توجه به توجه زیادی که در آن زمان به روسیه و کمپین های اطلاعات نادرست آن شده بود ، من تعجب می کنم که شما کتابی در مورد روابط آمریکا و روسیه ننوشته اید.
JH: خب ، واقعاً دو جبهه در این جنگ “خاکستری” وجود دارد: نبرد نرم افزاری برای کنترل آنچه مردم روی صفحه نمایش خود می بینند ، که دارای بازیکنان مختلف است ، با روسیه یکی از اولین حرکتگران در فضا با احترام به مداخله خارجی سپس قسمت سخت افزاری عقب جنگ وجود دارد که بر اینترنت فیزیکی و زیرساخت های فیزیکی اینترنت متمرکز شده است. در نهایت ، یکی از دلایلی که کتاب در درجه اول بر چین تمرکز می کند این است که تعیین کننده ترین حوزه این جنگ ، کنترل زیرساخت های فیزیکی اینترنت است. اگر زیرساخت اینترنت را کنترل می کنید ، اساساً می توانید هر چیزی را که در بالای آن وجود دارد کنترل یا به خطر بیندازید. اگر قسمت پشتی را کنترل کنید ، می توانید قسمت جلویی را نیز مصالحه کرده و کنترل کنید. به همین دلیل ما باید تلاش بسیار بیشتری انجام دهیم [on the latter]به
TC: منظور شما از تلفن همراه ، ماهواره ها ، کابل های فیبر نوری ، شبکه های 5G و هوش مصنوعی است.
JC: هوش مصنوعی جالب است زیرا بدیهی است که ترکیبی از نرم افزار و سخت افزار است ، اما بله ، این اساساً کابل های فیبر نوری ، ماهواره های 5G ، ماهواره های کم مدار و غیره است.
TC: در این کتاب ، شما به سرعت حملات ادعایی چین به هند در سال گذشته را برجسته می کنید ، که باعث تعطیلی قطارها و بازار سهام و بیمارستان ها برای تکیه بر ژنراتورهای اضطراری شد. فکر می کنید ما دیده ایم [attacks] در ایالات متحده که حداقل مردم به چین وصل نشده اند؟
JC: یکی از ویژگی های اصلی جنگ خاکستری – یکی از دلایلی که دولت ها به شدت به تاکتیک های جدید منطقه خاکستری تمایل دارند این است که گاهی اوقات واقعا سخت است [assign] انتساب ما سیستمی داریم که بسیاری از اینترنت ما توسط شرکت های خصوصی اداره می شود. برخلاف چین ، ما در واقع شرکت های خصوصی داریم که کاملاً از دولت آمریکا جدا شده اند. به دلیل سیستم خصوصی سازی شده ما ، مشوق های بازار و قانونی خاصی برای شرکت های خصوصی وجود دارد که نقض امنیت سایبری را کمتر گزارش دهند. اگر شرکتی هستید که نقض امنیت سایبری را تجربه می کنید ، قربانی می شوید [that] همچنین می تواند نگه داشته شود [account] زیرا ممکن است در موارد خاصی سهل انگاری کنید. بنابراین گاهی اوقات شرکت ها از گزارش نقض امنیت سایبری بسیار محتاط هستند.
همچنین گاهی اوقات انجام نسبت دادن واقعاً سخت است. بنابراین غیرممکن نیست که ما انواع مشابهی از حملات سایبری را در ایالات متحده در هند مشاهده کرده باشیم ، اما می دانیم [for a fact] ما حملات سایبری قابل توجهی به ایالات متحده داشته ایم و بسیاری از افراد جامعه اطلاعاتی نگران یکپارچگی شبکه انرژی ما هستند. دفتر مدیریت پرسنل به طور واضح هک شده است ، که مهم است زیرا این اساساً بدان معناست که چین در حال حاضر لیستی از تعداد زیادی از کارکنان دولت دارد که به اطلاعات محرمانه دسترسی دارند. لیست [of cyber attacks] بسیار طولانی است
TC: اما شما فکر می کنید هک هند هنوز یک هشدار برای همه ما بود.
JH: دلیل اینکه هک از لحاظ تاریخی بسیار مهم بود این اولین سیگنال بود که اگر این جنگ خاکستری داغتر می شد ، می تواند یکی از اولین جنگهایی باشد که ما از زمان جنگ انقلاب تجربه کرده ایم و در واقع ما شاهد فیزیکی قابل توجهی هستیم. تخریب سرزمین ما توسط یک بازیگر خارجی انجام شده است. به استثنای 911 و به استثنای جنگ داخلی ، که یک جنگ داخلی بود ، ما هرگز ندیده ایم که یک قدرت خارجی واقعاً به سواحل ما برسد و کشتار جمعی انجام دهد. [Given] حمله سایبری که به هند انجام شد ، می توانید سناریویی را تصور کنید که اگر رابطه ما با چین واقعاً به جنوب برود ، این یک احتمال بالقوه خواهد بود. به به خوب ، ما باید مطمئن شویم که نیروگاه های هسته ای ما به طرز وحشتناکی ایمن هستند.
TC: به نظر شما چگونه باید به این تهدید پاسخ دهیم؟ دولت آمریکا موضع بسیار محکمی در برابر هواوی و تلاش آن برای ایجاد زیرساخت در ایالات متحده اتخاذ کرده است. شما اشاره می کنید که شرکت هایی مانند زوم دارای تعداد زیادی کارمند چینی و در معرض اطلاعات بالقوه چینی هستند. خط را کجا باید بکشیم؟ و دولت چگونه پاسخی می دهد که از حقوق مشاغل نیز محافظت می کند؟
جی جی: این س suchال مهمی برای مقطع حساس است که ما در حال حاضر در آن قرار داریم ، به ویژه با خطر قریب الوقوع حمله احتمالی چین به تایوان. من یکی از طرفداران بسیار بزرگ ایده دولت ایالات متحده برای ایجاد یک چارچوب CFIUS خروجی هستم. ما در حال حاضر چارچوبی داریم که به دولت ایالات متحده این امکان را می دهد که هرگونه سرمایه گذاری ورودی از یک کشور خارجی را به دلایل امنیت ملی بررسی و به طور بالقوه مسدود کند. ایده اصلی این است که از چارچوب یکسانی برای سرمایه گذاری های خارج از کشور استفاده شود. بنابراین اساساً ، به دولت ایالات متحده این ابزار را بدهید تا هرگونه سرمایه گذاری از ایالات متحده در خارج از ایالات متحده و به ویژه در چین را بر اساس امنیت ملی بررسی کند ، زیرا در طول زمان ، همانطور که مشاهده کردیم وقتی شرکت های آمریکایی میلیاردها دلار به چین ، که گاهی اوقات می تواند برخی مشکلات واقعی را ایجاد کند.
TC: به نظر شما چقدر واقع بینانه مشوق مالی است که شرکت ها برای ادامه توسعه به چین دارند؟
JCH: در حال حاضر پیشنهادهایی در سالن های کنگره در حال حرکت است که به این سمت حرکت می کند و تا حدی مشابه آنچه من پیشنهاد می کنم ، است ، بنابراین من فکر می کنم این ایده ها بسیار در افق هستند. در مورد زمانی که این موضوعات به حدی فشرده می شوند که در اولویت کنگره قرار بگیرند و از حمایت مورد نیاز برای رسیدن به میز رئیس جمهور استفاده کنند ، ممکن است در واقع ناشی از بحران باشد ، زیرا بدیهی است که در واشنگتن ، بسیاری از اتفاقات در یک لحظه رخ می دهد. بحران متاسفانه
TC: بله و خیر. به کنترل اسلحه در ایالات متحده نگاه کنید اما جالب است بدانید که چگونه می توانید این ایده را دور از این تصور قرار دهید که ایالات متحده و چین یک رقابت هستند زیرا هیچ قانونی وجود ندارد که متقابلاً رعایت شود ، حتی اگر در گذشته چنین بوده است.
JH: وقتی می گویید که این یک مسابقه است ، شما این فرض را مطرح می کنید که می توانید از دست بدهید ، زیرا وقتی در یک رقابت هستید ، می توانید برد یا باخت را تحمل کنید. ما دائماً با آلمان ها و ژاپنی ها به صورت تجاری رقابت می کنیم ، اما اگر تویوتا خودروهای بیشتری از جنرال موتورز بفروشد ، واقعاً آنقدرها هم معامله بزرگی نیست. بازار است ؛ ما بر اساس شرایطی که متقابلاً از آنها پیروی می کنیم ، در شرایط برابر بازی می کنیم. دلیل “جنگ” بسیار دقیق تر و مناسب شرایط فعلی چین است زیرا ما در مورد یک مبارزه سیاسی صحبت می کنیم و نتیجه در مورد بقای سیاسی سیستم ما است و به شما سطح روانی خاصی می بخشد. وضوح در مورد چگونگی اولویت بندی برخی موارد ضروری که برای حل این چالش با سطح قاطعیت و فوریت لازم برای ایجاد نتیجه موفق مورد نیاز است.
نکته دیگر این است که وقتی در جنگ هستید ، بیشتر مشتاق هستید هزینه های کوتاه مدت را جذب کنید تا یک نتیجه موفق ایجاد کنید. در طول جنگ جهانی دوم ، جنرال موتورز در حال ساخت تانک و هواپیما بود و ما واقعاً به عنوان یک کشور بسیج شدیم. در اینجا ، ما بدیهی است که ما از اپل نمی خواهیم ناو هواپیمابر بسازد ، اما یکی از هزینه های کوتاه مدت که باید به طور جدی در مورد آن فکر کنیم این است: انتقال زنجیره های تأمین خود به خارج از چین چقدر برای ما هزینه دارد؟ زیرا این کار هزینه بر است و نیاز به تلاش دارد و سخت خواهد بود. اما هزینه احتمالی قطع دسترسی ما به زنجیره های تأمین آنقدر زیاد است که ارزش هزینه های نسبتاً کمتری از تلاش ، انرژی و زمان لازم برای انجام این کار را تا دیر وقت دارد.
TC: در کتاب ، توجه می کنید که این جداسازی سیاست خارجی اقتصادی از اهداف امنیت ملی به جنگ سرد برمی گردد. اکنون شما برنامه CFIUS خروجی را پیشنهاد کرده و همه زنجیره های تأمین ما را از چین خارج می کنید. به نظر شما صنعت خصوصی به چه انگیزه های دیگری نیاز دارد تا بتواند از چین جدا شود یا به عنوان فرصت بزرگ بازار روی آن تمرکز کمتری داشته باشد؟
JH: بسیاری از برنامه هایی که در گذشته کار کرده اند اغلب به هویج و چوب خلاصه می شود ، و من فکر می کنم ترکیبی از مجازات های خاص که برای برانگیختن انگیزه اعمال می شود. [investors and outfits] از سرمایه گذاری بسیار حساس در چین ، [while also] تشویق انواع دیگر رفتارها ، مانند تجارت با سایر کشورها که خطری برای ایالات متحده یا دموکراسی ایجاد نمی کند ، احتمالاً ترکیبی است که موفق می شود و برای جامعه تجاری طنین انداز می شود.
TC: شما همچنین تمایز قائل می شوید که ایالات متحده در جنگ با دولت استبدادی چین است ، نه با مردم چین. متأسفانه ، به نظر می رسد این پیام به همه نمی رسد.
JH: این واقعاً ارزش دارد که وقتی در مورد جنگ خاکستری صحبت می کنم و در طول بحث های ملی خود در مورد مسائل خود با چین صحبت می کنم ، این موضوع مربوط به چیزی نیست که به مردم چین یا فرهنگ چینی ارتباط داشته باشد ، بلکه رژیم سیاسی و [Chinese Communist Party]به
بخشی از دلیل اینکه ما در سمت راست این معادله قرار داریم این است که اولین قربانیان – و افرادی که بیشترین آسیب را از دست ح.ک.چ متحمل شده اند – مردم چین هستند. مهم است که به یاد داشته باشید که اویغورها ، تبتی ها و مخالفان سیاسی نیز تبعه چین هستند ، حتی اگر با آنها به عنوان شهروندان درجه سوم رفتار شود. و کسانی هستند که ما نیز باید آنها را در نظر داشته باشیم زیرا رسانه های خبری چینی اغلب سعی می کنند این روایت را تبلیغ کنند که هرگونه صحبت از موضع سخت علیه چین نژادپرستانه است.