در سال 1846، جراح لندن، جان هاچینسون، اسپیرومتر را اختراع کرد، چیزی که به سختی در آن دمید، تا حجم هوای دمیده شده و بازدم شده توسط ریه ها را اندازه گیری کند. این یک ایده کاملاً اساسی است. به طور باورنکردنی، از آن زمان، این فناوری به سختی تکامل یافته است. امروزه اسپیرومتر مدرن حتی مقدار CO2 خارج شده توسط ریه ها را اندازه گیری نمی کند که یک نقطه داده مهم برای ارزیابی بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) است.
اکنون یک استارت‌آپ کمبریج در بریتانیا یک دستگاه فن‌آوری جدید رادیکال ارائه کرده است که ادعا می‌کند مقرون به صرفه، قابل حمل است، به حداقل آموزش نیاز دارد و همچنین CO2 را اندازه‌گیری می‌کند.
شرکت فناوری سلامت TidalSense اکنون دور جمع‌آوری سرمایه به مبلغ 7.5 میلیون پوند (9.3 میلیون دلار) توسط سرمایه‌گذاران مستقر در بریتانیا BGF و Downing Ventures را بسته است.
این شرکت مستقر در کمبریج می‌گوید دستگاه پزشکی دستی آن (N-Tidal) تغییرات در عملکرد ریه را با حساسیت تشخیص می‌دهد و تشخیص سریع‌تر، دقیق‌تر و خودکار COPD را امکان‌پذیر می‌کند. توانایی اندازه گیری مشکلات آسم در نقشه راه محصول موجود است.
COPD سومین علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی باعث مرگ 3.23 میلیون نفر در سال 2019 شده است. و به دلیل افزایش سطح آلودگی در سراسر جهان، احتمال بدتر شدن آن وجود دارد.
با وجود فناوری دهه 1840، پیش‌بینی می‌شود که بازار اسپیرومترها در سال 2023 به ارزش 616 میلیون دلار برسد و با رشد CAGR 5.4 درصدی، تا سال 2033 به 1042.3 میلیون دلار برسد.
با این حال، اسپیرومترها به راحتی فریب می‌خورند، زمانی که بیماران شدت دمیدنشان را تغییر می‌دهند و نمی‌توانند به راحتی بین انواع مختلف بیماری‌های تنفسی تمایز قائل شوند یا اطلاعاتی در مورد شدت بیماری ارائه دهند. علاوه بر این، آزمایش یک بیمار با اسپیرومتر نیز حدود 30 دقیقه طول خواهد کشید. تنها در انگلستان، 200 تا 250 نفر از هر 500000 نفر در انتظار تست تشخیصی هستند و زمان انتظار رانندگی تا 5 تا 10 سال است.
TidalSense می گوید دستگاه N-Tidal آن می تواند تنفس بیمار را در کمتر از پنج دقیقه اندازه گیری کند و داده ها را از طریق شبکه های 2G به یک پلتفرم مبتنی بر ابر ارسال کند.
در واقع، من خودم دستگاه را امتحان کردم، و مطمئناً، وضعیت ریه‌هایم را در کمتر از 3 دقیقه (بیشتر شبیه) اندازه‌گیری کرد.
تیم TidalSense
در مصاحبه ای با TechCrunch، یکی از بنیانگذاران دکتر Ameera Patel (تصویر، سمت راست)، مدیر عامل TidalSense و خود فرد مبتلا به آسم، به من گفت: “این سخت افزار برای هشت سال توسعه یافته است. اکنون چندین پتنت روی آن وجود دارد. این سنسور تک تک مولکول های دی اکسید کربنی را که از ریه های شما خارج می شود اندازه گیری می کند. چیزی که با جمع‌آوری همه این داده‌ها کشف کرده‌ایم این است که می‌توانیم با حساسیت واقعاً تشخیص دهیم که چه زمانی ریه‌های شما بدتر می‌شوند.
او می‌گوید مشکل این است که مردم نمی‌دانند چه زمانی علامت‌دار هستند: «آنها نمی‌دانند چه زمانی بیمار می‌شوند. این دستگاه فوراً به من می گوید و من می دانم که دستگاه های استنشاقی خود را افزایش دهم. این تفاوت بین توانایی مدیریت علائم و فرود ناگهانی در بیمارستان است، زیرا هیچ اطلاعاتی در مورد احتمال بدتر شدن اوضاع نداشتید.
این شرکت می گوید که این دستگاه را روی بیش از 1000 بیمار محک زده است و بیش از 2.3 میلیون تنفس از بیماران را از طریق مطالعات و آزمایشات بالینی جمع آوری کرده است.
ما در تشخیص COPD واقعاً دقت بالایی داریم زیرا اساساً در COPD ساختار ریه شما تغییر می کند. پاتل افزود: از روی داده‌ها، آزمایش‌های تشخیصی بسیار دقیقی ساخته‌ایم که به دنبال تجاری‌سازی آنها با بودجه هستیم.
تیم ریا، رئیس سرمایه‌گذاری در مراحل اولیه در BGF در بیانیه‌ای اظهار داشت: «این راه‌حل نمونه بارزی است که در آن می‌توان تکنیک‌های یادگیری ماشینی پیشرفته را برای ارائه تشخیص سریع‌تر، کارایی بیشتر و نتایج بهتر بیمار به کار برد.»