Sequoia Capital در حال آغاز یک تغییر بزرگ در استراتژی است زیرا آنها به دنبال افزایش بازده خود در میان افزایش رقابت در بازار برای تامین مالی استارتاپ هستند.
این شرکت سرمایهگذاری مخاطرهآمیز امروز در یک پست وبلاگی اعلام کرد که سنت شکنی کرده و ساختار سنتی صندوق و زمانبندی مصنوعی خود را برای بازگشت سرمایه LP کنار گذاشته است. سرمایهگذاریهای آتی شرکت به زودی از طریق یک “ساختار منفرد و دائمی” به نام صندوق سکویا جریان خواهد یافت.
با حرکت رو به جلو، LP های ما در صندوق سکویا سرمایه گذاری خواهند کرد. صندوق سکویا به نوبه خود سرمایه را به مجموعه ای از صندوق های فرعی بسته برای سرمایه گذاری های مخاطره آمیز در هر مرحله از آغاز به کار تا عرضه اولیه عمومی اختصاص می دهد.
این تغییرات به ویژه فقط در مورد صندوق های سکویا متمرکز در ایالات متحده و اروپا اعمال می شود، صندوق های هند و چین محور این ساختار را اتخاذ نمی کنند.
چرخههای بازده 10 ساله، که اغلب سرمایهگذاران را به انحلال داراییها در شرکتهای دولتی بر اساس زمانبندی تعیینشده به جای تعیین زمان سررسید سرمایهگذاریها سوق میداد، از بین رفته است. سکویا میگوید که سرمایهگذاریها دیگر «تاریخ انقضا» نخواهند داشت، در عوض سکویا بازدهی از شرطبندیهای استارتآپ را به صندوق مرکزی خود بازمیگرداند و آن را در سرمایهگذاریهای آتی بازگرداند – چیزی که شرکت آن را «حلقه بازخورد مستمر» مینامد. این تغییری است که میتواند انگیزههای سرمایهگذاران را با بنیانگذارانی هماهنگ کند که تحت این مدل فشار خارجی کمتری برای دنبال کردن فرصتهای خروج زودهنگام خواهند داشت.
روزی روزگاری چرخه صندوق 10 ساله منطقی بود. اما مفروضاتی که مبتنی بر آن است دیگر درست نیست، روابط معنیدار را زودتر از موعد کاهش میدهد و شرکتها و شرکای سرمایهگذاری آنها را نادرست میسازد.
علاوه بر تغییر در جدولهای زمانی بازگشت، این تغییر همچنین به Sequoia انعطافپذیری بیشتری برای استقرار وجوه از ساختار مرکزی به سمت «Sub Funds» متمرکز بر یک مرحله یا بخش خاص میدهد. سکویا می گوید که LP ها این گزینه را خواهند داشت که بخشی از تخصیص خود را در صندوق سکویا به سمت صندوق های فرعی جدید منتقل کنند.
به عنوان بخشی از این اعلامیه، سکویا نیز اعلام کرد که آنها تبدیل به یک مشاوران مالی ثبت شده (RIA). General Catalyst و Andreessen Horowitz هر دو در سالهای اخیر به RIA تبدیل شدهاند، تغییری که به آنها امکان انعطافپذیری بیشتری در حمایت از داراییهای غیر سنتی خارج از بازارهای خصوصی را میدهد. برای این شرکتها، این تغییری است که به آنها اجازه میدهد تا خود را با سیال بودن روندهای بازار تطبیق دهند، از شرکتهای دولتی در دورههایی از اولین حضور گسترده عمومی حمایت کنند و از روندهای نوپای سرمایهگذاری شرکتها مانند عرضه سکه استفاده کنند.
این یک تغییر قابل توجه در مدل سنتی سرمایه گذاری خطرپذیر سکویا است که مدت هاست دنبال کرده است و یک تعدیل مجدد بزرگ برای شرکای محدود صندوق است که شرکت های کوچکتر بدون شهرت بلندمدت سکویا احتمالاً قادر به انجام آن نیستند. همچنین نشان میدهد که نیروگاههای سهام خصوصی مانند تایگر چقدر شرکتهای VC را به سمت درون سوق دادهاند و تغییرات عمدهای را برای ماندن در رقابت اتخاذ میکنند.