دست و پنجه نرم کنید ، سواری وحشی خواهد بود.
سرعت تغییر در چند دهه گذشته تنها در سالهای آینده افزایش می یابد ، زیرا پیشرفت های زیست شناسی ، پزشکی ، سفینه فضایی ، تولید ، نرم افزار و سایر موارد همچنان بنیان های جامعه ، اقتصاد و سیاست را متحول می کند. ما تقریباً هر روز در TechCrunch این نوآوری ها را پوشش می دهیم ، اما به ندرت فرصتی برای عقب نشینی از سرعت هولناک اعلانات بودجه و راه اندازی محصولات استارتاپی پیدا می کنیم تا نگاهی به همه این تغییرات در نهایت داشته باشیم.
خوشبختانه ، آزیم ازهر ، نویسنده و کارآفرین ساکن لندن ، اینجاست تا جهت گیری خود را اضافه کند. او به تازگی “عصر نمایی: چگونه سرعت بخشیدن به فناوری در حال تغییر تجارت ، سیاست و جامعه است” را منتشر کرد و نویسنده طولانی مدت خبرنامه و پادکست نمای نمایی بوده است. من اخیراً میزبان ازهر بودم تا در کتاب خود و معنای جهان در فضای توییتر به بحث زنده بپردازم ، در مورد همه چیز ، از مهندسی ژنتیک گرفته تا قوانین حفظ حریم خصوصی داده ها و جابجایی اقتصادهای جهانی. نکات برجسته مکالمه یک ساعته ما در زیر گردآوری شده است.
این مصاحبه ویرایش و فشرده شده است.
دنی کرایتون: چگونه نوشتن خبرنامه خود را آغاز کردید ، نمای نمایی؟
اعظم ازهر: این خبرنامه را شش سال پیش هنگامی که شرکت من خریداری شده بود شروع کردم. من مطمئن هستم که بنیانگذاران زیادی در این فضای توییتر وجود دارد ، و برخی ممکن است مراحل خرید را طی کرده باشند ، اما این یک چیز عجیب است ، زیرا شما خود را در لباس دیگران می پوشید. آشنا است ، اما آشنا نیست و شما نیستید. بنابراین من تازه شروع به نوشتن خبرنامه برای چند نفر از دوستانم کردم. من از سال 1996 خبرنامه ها را در اینترنت می نویسم ، و این همیشه نوعی پتو برای راحتی من است.
در آن زمان ، این وضعیت عجیب و غریب ، این نوع فناوری های جادویی در یک طرف وجود داشت و این حس که شاید چیزها آنطور که انتظار داشتیم از طرف دیگر مطابقت نداشت. من فکر می کنم که خبرنامه ، همانطور که بسیاری از بنیانگذاران آن کشف می کنم ، به همین دلیل مناسب بازار محصول شده است. بلند شد و به نوعی زندگی من را تحت تأثیر قرار داد. من زمان زیادی را صرف خواندن در مورد فناوری ها و خواندن نظریه های سیاسی و اقتصادی کردم که به نوعی آنها را احاطه کرده و جوامع ما را احاطه کرده است. سرانجام ، این نظریه شروع به ادغام کرد که در واقع ما در زمان خاصی از تاریخ هستیم ، با فرصتهای زیاد ، اما همچنین خطرات زیادی ، و این به کتاب تبدیل می شود ، عصر نماییبه
کریچتون: شما در مورد ظهور سیلیکون ، ژنومیک ، باتری و تولید سفارشی صحبت می کنید ، اما اینها همه فن آوری های نسبتاً جدیدی در زمینه تاریخ بشر هستند. چرا این “عصر نمایی” همین الان شروع شده است؟
ازهر: هنگامی که این فناوری ها شروع به کار می کنند ، گران هستند و اگرچه با این نرخ های دو رقمی بهبود می یابند ، اما همچنان گران هستند و زمان می برد تا به اندازه کافی ارزان شوند تا همه جا رایج شوند. هنگامی که آنها برای همه مشاغل مکمل در همه جا رایج می شوند ، آنگاه باید آنها را برای بقیه ما که در اقتصاد و به طور گسترده تری در جامعه زندگی می کنیم واقعی جلوه دهیم.
بنابراین در حالی که ما از اواخر دهه 1960 تراشه داشتیم ، لحظه ای که میلیاردها نفر از ما به محاسبات دسترسی داشتیم واقعاً پس از عرضه آیفون و شروع به کار گوشی های هوشمند اتفاق می افتد. این تقریباً همان دورانی بود که در آن انرژی های تجدیدپذیر شروع به رقابت با سوخت های فسیلی سنتی کردند.
من فکر می کنم این فقط یک پدیده علاقه مرکب است. با پیشرفت تکنولوژیکی نمایی ، همه چیز کاملاً خسته کننده شروع می شود و شما باید چند سال ، گاهی اوقات چندین دهه دستاوردها را افزایش دهید ، تا این که افزایش سال آینده واقعاً معنی دار باشد.
نقطه ای که من فکر می کنم می توانیم بگوییم در حال ورود به عصر نمایی هستیم ، جایی بین 2013 تا 2016 است. در سال 2012 ، بسیاری از بزرگترین شرکت های جهان هنوز شرکت های دوره قبل بودند ، شرکت های خودروسازی ، شرکت های نفتی ، برق تا سال 2016 ، همه بزرگترین شرکت های جهان Tencents و سیب های این جهان بودند. در سال 2012 ، کمتر از نیمی از بشریت به ابر رایانه ها دسترسی واقعی داشتند ، به این معنا که تعداد زیادی از مردم تلفن های هوشمند حمل می کردند. تا سال 2016 ، این وضعیت برعکس شده بود.
کریچتون: ما همه این فناوری های جدید را داریم ، اما ما همچنین چیزی داریم که شما آن را “شکاف نمایی” بین آنچه تکنولوژی به ما اجازه می دهد و آنچه جامعه برای رسیدگی آماده است ، نامگذاری کنید. آیا می توانید در مورد آن صحبت کنید؟
ازهر: چالشی که در اینجا وجود دارد این است که فناوری همه این پتانسیل های باورنکردنی را فراهم می کند ، و ما واقعاً بدون آن جایی نخواهیم بود. اما فناوری و هنجارهای اجتماعی ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند.
این بسیار خوب است زمانی که میزان تغییر در تطبیق با فناوری به نوعی در محدوده میزان تغییر در سازگاری نهادهای اجتماعی مانند قوانین یا نهادهای نظارتی یا فقط عادات در اطراف میز شام باشد. اما وقتی فناوری به این نقطه عطف رسید ، که فکر می کنم در چند سال گذشته انجام داده است و به سرعت تغییر می کند ، این کمی شبیه به یکی از آن سه مسابقه ای است که ممکن بود در مهد کودک انجام داده باشید. یا مدرسه ابتدایی و رفیق شما خیلی سریعتر از شما می دوید و شما به نوعی عقب افتاده اید.
فناوریها به سرعت در حال انطباق و توسعه هستند ، اما موسسات ما – با طراحی آنها – به طور بسیار آهسته تغییر می کنند. منظورم این است که اگر آنها خیلی سریع تغییر می کردند ، نهاد نبودند ، مدهای جدید یا دیوانه ها بودند. و مشکل این است که برای اکثر ما ، زندگی روزمره ما در واقع ، چه بخواهیم و چه نخواهیم ، بر اساس آن رسوم و عادات غیررسمی ، و آن مقررات ، قوانین نهادی و قوانین واقعاً رسمی است.
چالش در اینجا نه چندان در مورد فناوری ، بلکه شکاف نمایی است ، که اگر به آن توجه نشود ، نوعی عملکرد دلپذیر جامعه را واقعا از بین می برد.
کریچتون: شما در کتاب به فرناند برودل مورخ فرانسوی اشاره می کنید که در مورد چیزهای زیادی نوشت ، اما در برخی از آثار خود منظم بودن فوق العاده زندگی قرون وسطایی را نشان داد. شما می توانید 60-70 سال زندگی کنید و تقریباً هیچ چیزی از نظر اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی یا اقتصادی تغییر نمی کند. شما متولد شدید ، در مزرعه کار می کردید ، به کار خود در مزرعه ادامه می دادید ، به نوعی از مزرعه بازنشسته شدید ، اما مطلقا هیچ چیزی تغییر نمی کند.
در عصر نمایی ، همه چیز دائماً تغییر می کند ، و من کنجکاو هستم که چگونه قرار است بار شناختی همه اینها را تحمل کنیم؟
ازهر: بار بسیار زیاد است.
می دانید ، TechCrunch تا حدی ساعت من برای آنچه در اینجا می گذرد بود. بگذارید برای شما مثالی بزنم. هنگام نوشتن کتاب ، من از یک شرکت رومانیایی به نام UiPath نام می برم ، که نرم افزارهای اتوماسیون را انجام می دهد. وقتی اولین پیش نویس را نوشتم ، ارزش UiPath یک میلیارد دلار بود و واقعاً خیلی سریع به آنجا رسید. هنگامی که نظرات مربوط به اولین پیش نویس را دریافت کردم ، که چند هفته بعد بود ، ارزش UiPath به 7 میلیارد دلار رسیده بود. زمانی که من پیش نویس نهایی را به ویرایشگر خود رساندم ، ارزش آن 10 میلیارد دلار بود ، و من مجبورم این را در متن تغییر دهم. سپس درست قبل از اینکه پیش نویس به چاپ برسد ، با ویراستار تماس گرفتم و گفتم: “گوش کنید ، آنها به تازگی در NASDAQ با ارزش 35 میلیارد دلار در معرض دید عموم قرار گرفته اند. و ما باید وارد شویم و همین الان این شماره را تغییر دهیم. ” این واقعاً شامل نوع بار شناختی است که من در مورد آن می نویسم.
من باید این بار را بر دوش بگیرم ، اما این سطح بار شناختی به طور گسترده ای بر دوش مردم است ، زیرا ما روانشناسی یا جغرافیای مغز را نداریم که صراحتاً با این تغییرات نمایی کنار بیاییم. ما هرگز مجبور نبودیم با UiPaths یا Ubers یا DoorDashes روبرو شویم که بسیار سریع رشد می کنند. همانطور که برودل اشاره می کند ، ما دیدیم که همه چیز به صورت خطی و اغلب به صورت چرخه ای و به روش های قابل فهم تغییر می کند. بنابراین ما به خوبی با این نوع حوزه تکنیکی که در 30 یا 40 سال گذشته ایجاد کرده ایم سازگار نیستیم.
کریچتون: شما در مورد بسیاری از پیشرفت های تصاعدی فناوری صحبت می کنید ، اما از طرف دیگر ، بسیاری از فناوری ها وجود دارد که ممکن است تصور شود که آنها به طور تصاعدی پیشرفت خواهند کرد و نکرده اند. من کنجکاو هستم که در مورد محدودیت های رشد فناوری چه نظری دارید و این برای پایان نامه شما چه معنایی دارد؟
ازهر: من فکر می کنم این س reallyال واقعاً درباره این است که فناوری های اصلی که خود را با این نوع نرخ یادگیری اساسی و نوعی ترکیب پذیری آشنا می کنند ، کجا هستند. به این معنا که می توان آنها را با سایر فناوری ها ترکیب و یکپارچه کرد ، که باعث می شود آنها بسیار قوی تر شوند. فن آوری هایی که می توانند مدولار و غیر متمرکز شوند ، از جمله مواردی هستند که تأثیرات یادگیری در آنها بسیار بیشتر نمایان می شود.
بنابراین ما انتظار نداریم که سدهای برق آبی ، به عنوان مثال ، چنین اثری را نشان دهند ، ما انتظار نداریم که هواپیماهای مقیاس بزرگ چنین اثری را نشان دهند ، به دلیل پیچیدگی هایی که در آنجا ایجاد می شود.
من فکر می کنم یک س I’mالی که به آن علاقه دارم این است که وقتی قیمت این فناوری های بنیادی به طور م toثر به صفر برسد ، چه اتفاقی می افتد. می دانم این برای هر یک از ما که اخیراً 2000 دلار برای مک بوک پرو جدید خرج کرده است عجیب است ، اما به طور م ،ثر ، در مقایسه با جایی که در زمان تولد بودیم ، قیمت محاسبات در حال حاضر اساساً صفر است. و می بینید که همه نوع فرصت را در اطراف خود ایجاد می کند. توانایی ما در ایجاد انرژی از تجدیدپذیرها ، توانایی ما در دستکاری بیوسفر ، چه از طریق مهندسی پروتئین ، چه از طریق مهندسی ژن ، و توانایی ما در ساختن مواد از طریق این فناوری های چاپ سه بعدی. وقتی این هزینه ها به صفر برسد چه اتفاقی می افتد؟
کریچتون: یکی از بحث هایی که شما در کتاب مطرح می کنید این است که چگونه در عصر صنعتی ، این نوع جهانی شدن وجود داشت ، اما با عصر نمایی ، ما شاهد نوعی “جابجایی مجدد” هستیم که اتفاق می افتد با COVID-19 تشدید شده است. من کنجکاو هستم که چرا ما شاهد حرکت نیروهای مولد هستیم؟
ازهر: بسیاری از فناوری هایی که ما در مورد آنها صحبت می کنیم ، آنهایی هستند که به زنجیره های تأمین عظیم متکی نیستند. نیروی باد و باتری های غیر متمرکز خورشیدی و بام در مقیاس شبکه با استفاده از شبکه ای از باتری ها در خودروهای برقی ساخته می شوند ، همه این کارها را می توان بدون حمل صدها میلیون بشکه نفت به نیمه راه در سراسر جهان انجام داد.
شما در حال مشاهده این موضوع در مناطقی مانند جنوب استرالیا هستید ، جایی که انرژی غیر متمرکز خورشیدی این حالت را از زغال سنگ جدا می کند. اما شما همچنین می توانید به فناوری هایی مانند مزارع عمودی شهری با شدت بالا مانند Bowery Farming نگاه کنید ، که اساساً یک زمین را به نوعی آسمان خراش کوچک تبدیل می کنند که می تواند درست در وسط یک شهر یا یک شهر قرار گیرد و غذا تهیه کند. به طور محلی ، به طوری که شما غذای خود را برای زنجیره تامین بهینه سازی نکنید ، بلکه آن را به صورت محلی رشد می دهید و از انرژی تجدید پذیر استفاده می کنید (همچنین به بررسی امروز ما در مزرعه عمودی)
سپس کشاورزی سلولی وجود دارد که گوشت های مصنوعی را تحویل می دهد و همچنین نیازی به مزارع گاو ندارد و می تواند بسیار محلی شود. چاپ سه بعدی همان چیزی را به ما می دهد – ما نیازی به کارخانه مایل دور نداریم ، شما فقط می توانید ساخت وسایل را شروع کنید. همه اینها این پتانسیل را برای انجام کارهای محلی و تکیه کمتر بر زنجیره های تأمین جهانی ایجاد می کند.
این یکی از انگیزه های محلی است ، اما انگیزه دوم این است که در فضای دیجیتالی بین کشورها رقابت وجود دارد. از آنجا که من کتاب را نگاشته ام ، اداره فضای مجازی چین (CAC) گام های محکمی برای کنترل صنعت اینترنت آن کشور برداشته است ، و فکر می کنم که جالب توجه ، قوانین جدید حفظ حریم خصوصی داده ها است که بسیار سخت تر از حتی GDPR در اروپا یکی از لنزهای کلیدی در پشت قوانین حریم خصوصی اطلاعات چین ، مربوط به حاکمیت فناوری است.
بنابراین من فکر می کنم نیروهای دوگانه ای از فناوری ها وجود دارند که تولید و مصرف را در منطقه قادر می سازند و چندان به زنجیره های عرضه جهانی متکی نیستند ، همراه با این حرکت به سمت حاکمیت تکنولوژیکی. آنها با هم شروع به خنثی کردن منطقی می کنند که سیاست گذاران نسبت به جهانی شدن احساس کرده اند و شروع به ایجاد منطقی برای انجام کارهای محلی می کنند.
عصر نمایی: چگونه سرعت بخشیدن به فناوری تجارت ، سیاست و جامعه را متحول می کند نویسنده: اعظم ازهر
کتابهای انحرافی ، 2021 ، 352 صفحه