با شکست بانک سیلیکون ولی، اکوسیستم استارت آپی ایالات متحده یک شریک تجاری مهم را از دست داد. اما پیامدهای بزرگتر میتواند چیزی باشد که در راه است: مجموعهای از مقررات سختگیرانهتر که نه تنها متوجه بانکهای متوسط مانند SVB میشوند، بلکه به شرکتها و صندوقهای خصوصی نیز میپردازند. اگرچه نمیتوان شکست SVB را به اکوسیستم ریسکپذیر نسبت داد، برخی از سیاستگذاران به عموم مردم پیوستهاند تا سپردهگذاران بانک را مورد بدگویی قرار دهند – در بخش بزرگی از استارتآپهای سرمایهگذاری شده. این روایت منفی پیامدهای بسیار زیادی برای جامعه سرمایه گذاری دارد.
این یک نقطه عطف است. در یک تغییر نسبت به دو دهه گذشته، سیاست گذاران و تنظیم کننده ها از قبل بررسی دقیق بازارهای خصوصی را آغاز کرده بودند. اگر قانونگذاران بیشتری متقاعد شوند که شرکتهای دره سیلیکون به نظارت بیشتری نیاز دارند، اجماع میتواند SEC را برای تسریع دستور کار خود برای افزایش مقررات در بازارهای خصوصی و تغییر اساسی سرمایهگذاری آنطور که ما میشناسیم، جسور کند. و مقیاس اصلاحات پیشنهادی SEC باید کارآفرینان، سرمایه گذاران و کارمندان در اقتصاد نوآوری را نگران کند.
سه حوزه کلیدی مداخله پیشنهادی توسط SEC نمونه هایی از این موضوع را ارائه می دهند که چرا جامعه سرمایه گذاری باید به آن توجه کند.
دستور کار فعلی SEC – فهرستی عمومی از مقرراتی که آژانس در حال بررسی است – شامل پیشنهادهایی است که موانع سرمایه را برای شرکت ها و صندوق ها افزایش می دهد، دسترسی سرمایه گذاران را محدود می کند و به طور بالقوه شرکت های بیشتری را از خصوصی به عمومی سوق می دهد. به طور خلاصه، اقدامات SEC می تواند یکی از بزرگترین موتورهای نوآوری ما را کند کند.
سه حوزه کلیدی مداخله پیشنهادی توسط SEC نمونه هایی از این که چرا جامعه سرمایه گذاری باید به آن توجه کند ارائه می دهد:
افزایش موانع سرمایه برای شرکت ها و صندوق ها
بازارهای دولتی و خصوصی با طراحی متفاوت تنظیم می شوند. چارچوب سیاست برای ناشران خصوصی – شرکت ها و صندوق ها – برای ساده کردن توانایی آنها برای افزایش سرمایه، فعالیت و نوآوری با محدودیت های نظارتی کمتر ساخته شده است. از آنجایی که شرکتهای خصوصی معمولاً در چرخه عمرشان زودتر هستند، مشمول الزامات کمتری برای انطباق و افشا هستند.
مقررات D
SEC به دنبال تغییر آن با ایجاد تغییراتی در مقررات D است، مکانیزمی که به شرکتها و صندوقهای خصوصی اجازه میدهد بدون ثبت اوراق بهادار یا عمومی شدن سرمایه خود را افزایش دهند – این چارچوبی است که اکثر استارتآپها و صندوقها برای افزایش سرمایه از آن استفاده میکنند. سیگنالها نشان میدهند که کمیسیون میتواند از شرکتهایی که تحت قانون D سرمایه خود را افزایش میدهند بخواهد اطلاعات مالی و شرکتی بیشتری را افشا کنند. اما این افشاها هزینههای مالی قابلتوجهی را برای شرکتهای کوچک و خصوصی به همراه دارد – و خطر اضافی افشای اطلاعات مالی حساس در معرض رقبا و شرکتهای بزرگ را به همراه دارد. علاوه بر این، جریمه های عدم رعایت می تواند به طور دائم به توانایی شرکت برای افزایش سرمایه آسیب برساند.
صندوق های خصوصی
سال گذشته، SEC همچنین قوانینی را پیشنهاد کرد که میتواند با اعمال ممنوعیتهای جدید برای مشاوران سرمایهگذاری خطرپذیر، که معمولاً توسط SEC تنظیم نمیشوند، افزایش سرمایه را برای مدیران صندوقهای نوظهور دشوارتر کند. کنگره عمداً سرمایههای مخاطرهآمیز را از ثبت SEC استخراج کرد، اما SEC قوانینی را پیشنهاد کرد که بهطور غیرمستقیم VC را با منع روشهای رایج صنعتی تنظیم میکرد. به طور خاص دو مورد که ارزش برجسته کردن دارند:
- نوار پایین تر برای دعاوی حقوقی: SEC پیشنهاد کرده است که مشاوران VC از غرامت به دلیل سهل انگاری ساده منع شوند – به این معنی که پزشکان عمومی ممکن است با شکایت برای سرمایه گذاری های ناموفق که با حسن نیت و با دقت لازم انجام شده اند، در صورتی که معامله به سمت جنوب پیش برود، مواجه شوند. همچنین حمایت از شرکتهای پرتفولیوی برای پزشکان عمومی مخاطرهآمیزتر خواهد بود، زیرا مشارکت بیشتر منجر به مسئولیت بیشتر میشود.
- ممنوعیت حروف جانبی: پیشنهاد SEC همچنین به طور موثر استفاده از حروف جانبی را ممنوع می کند، که یک روش معمول در سرمایه گذاری است. نامه های جانبی به مدیران صندوق کمک می کند تا با سفارشی کردن شرایط معامله، مانند دسترسی به اطلاعات و ساختار هزینه، LP های بزرگتر و اغلب معتبرتر را جذب کنند. محدود کردن حروف جانبی ممکن است بهشدت بر بزرگترین سرمایهها تأثیری نداشته باشد، اما تأثیر بزرگی بر صندوقهای نوظهور و کوچکتر دارد، که اغلب از آنها برای تضمین LPهای لنگر هنگام افزایش سرمایهشان استفاده میکنند. این احتمالاً تأثیر قیف شدن پول به صندوقهای بزرگتری را خواهد داشت که ریسک درک کمتری دارند.
محدود کردن دسترسی سرمایه گذاران به فرصت های سرمایه گذاری
سرمایهگذاریهای بازار خصوصی معمولاً زودتر در چرخه عمر شرکت انجام میشوند و به اندازه سرمایهگذاریهای شرکت عمومی بدون اطلاعات هستند. در نتیجه، آنها از سرمایه گذاری در املاک و مستغلات یا بازارهای عمومی ریسک بیشتری دارند. برای محافظت از سرمایه گذاران، قوانین فدرال اوراق بهادار مشارکت را به افراد دارای ارزش خالص بالا و همچنین افرادی که دارای گواهینامه های مالی هستند که پیچیدگی را نشان می دهند محدود می کند. در حال حاضر، آستانه درآمد برای وضعیت معتبر 200,000 دلار برای افراد (300,000 دلار برای زوج های متاهل) یا دارایی خالص حداقل 1 میلیون دلار (به استثنای محل اقامت اولیه) است.
SEC احتمالاً افزایش این آستانهها را پیشنهاد میکند و به طور بالقوه آنها را برای تورم منعکسکننده تاریخچه 40 ساله مقررات و محدود کردن داراییهایی که واجد شرایط آزمون ثروت هستند، نمایه میکند. انجام این کار بخش بزرگی از جمعیت را از سرمایه گذاری در بازار خصوصی حذف می کند. این امر باعث میشود افراد بیشتری از سرمایهگذاری در شرکتهای مرحله رشد که میتوانند بازدهی قوی داشته باشند و تنوع سبد سرمایهگذاری خود را محدود کنند. این حمایت از سرمایه گذار از طریق منع سرمایه گذار است.
علاوه بر این، آستانههای ثروت بالاتر تأثیر بزرگی بر بازارهای کوچکتر خواهد داشت که در آن حقوق و هزینه زندگی و ارزش داراییها پایینتر است. چنین اقدامی میتواند سواحل را بهعنوان مراکز سرمایهای برای بازارهای خصوصی بیشتر کند – حتی در شرایطی که مراکز سرمایهگذاری امیدوارکننده در مکانهایی مانند تگزاس، جورجیا و کلرادو شروع به ظهور کردهاند. همچنین دسترسی به سرمایه را برای بنیانگذاران و مدیران صندوقهای دارای خدمات ضعیف و کمنماینده، که اغلب به شبکههای سنتی ثروت و قدرت دسترسی ندارند، محدود میکند.
اجبار شرکت ها به بازارهای عمومی
شاید تاثیرگذارترین تغییراتی که توسط SEC در نظر گرفته میشود مربوط به بخش 12 (g) تحت قانون بورس اوراق بهادار در سال 1934 باشد که تعداد “دارندگان سابقه” یک شرکت را قبل از ورود به بازارهای عمومی تعریف میکند. مشروط به همان الزامات گزارش دهی.
در حالی که SEC نمی تواند این عدد ثابت (در حال حاضر 2000) را تغییر دهد زیرا توسط اساسنامه کنگره تعیین شده است، اما در حال بررسی تغییر روش شمارش «دارندگان» یا اضافه کردن محرک های جدید است تا اساساً شرکت های خصوصی بزرگتر را مجبور به عمومی شدن کند. یک تغییر بالقوه میتواند به ابزارهای سرمایهگذاری، مانند وسایل نقلیه با هدف ویژه یا SPV – که در حال حاضر به عنوان یک «دارنده» حساب میشوند – برای محاسبه هر مالک ذینفع، «نگاه کند». این تغییر تنوع را جریمه میکند و سرمایهگذاران کمتر مرفه را که سرمایهشان را برای رقابت با سرمایهگذاران بزرگتری که بر فضا تسلط دارند، تجمیع میکنند، آسیب میرساند.
سایر تغییرات پیشنهادی به 12 (g) میتواند محرکهای زودتر بر اساس ارزشگذاری یا درآمد شرکت ایجاد کند. این مرزهای مصنوعی توانایی شرکت در مرحله رشد را برای افزایش سرمایه از طریق محدود کردن موثر بازده سرمایهگذاری تضعیف میکند. آنها همچنین می توانند پیامد ناخواسته افزایش تمرکز بازار را با آسیب پذیرتر کردن شرکت های مرحله رشد در برابر خرید توسط رقبا در زمانی که به آستانه ارزش گذاری یا درآمد نزدیک می شوند، داشته باشند.
در مورد آن چه باید کرد
بنیانگذاران و سرمایهگذاران باید در مورد این تغییرات پیشنهادی مطلع باشند: میتوانید آخرین اخبار SEC را دنبال کنید و با درگیر شدن در فرآیند قانونگذاری با ارسال نظرات کتبی، صدای خود را به گوش دیگران برسانید.
بازارهای خصوصی در بهبود اقتصاد آمریکا از رکود بزرگ نقش اساسی داشتند و همچنان به نوآوری و رقابت سالم در بازارهای ایالات متحده ادامه می دهند. محدود کردن دسترسی کارآفرینان به سرمایه و توانایی آنها برای رشد به بنگاههای بزرگ و سودآور به قیمت هنگفت نوآوری و ایجاد شغل تمام میشود.